پارک

امروز برده بودمت پارک عسلم . وای که چقدر ذوق کردی قربونت برم .

تند تند از پله های سرسره بالا میرفتی و می دویدی و سر می خوردی . واقعاً نمی دونم چند بار این کار رو کردی . شمارش از دستم در رفت . تازه یاد گرفتی از مسیر توربافت شده رد بشی. با دقت تمام این کار رو میکنی و کاملاً مواظبی که اون پاهای کوچولو موچولوت رو دقیقاً روی گره ها بگذاری . امروز هم وقتی که یه بار دیگه اون مسیر تور بافت رو طی کردی دیگه اصلاً از پله ها استفاده نکردی و فقط از این روش بود که بالا می رفتی و از سرسره می اومدی پایین . تازه امروز یه موفقیت دیگه هم داشتی . یه سرسره خیلی بزرگ تو پارک هست که تنها مسیر دسترسی بهش همین تونل هایی که تور بافت شده و پله نداره . بیشتر هم بچه مدرسه ای ها که میان پارک ازش استفاده میکنند . تو فینگیلی امروز موفق شدی خودت رو به این سرسره هم برسونی و ازش سر بخوری بیای پایین . وروجک زرنگ من .